دکتر علی معین‌فر/ یکی از مهمترین مولفه که یک نظام اجتماعی برای انسجام و بقای خود به آن نیاز دارد یک نظام ارتباطی کارآمد بین اقوام و قشرهای مختلف آن جامعه است. اینکه جنگ "همه علیه همه" در داخل جمعیت یک جامعه در میادین ورزشی، تهدیدی برای ادامه یکپارچگی و خیانت آن به شمار می‌رود، لودگی فرهنگی در اشکال گوناگون آن موجب از بین رفتن توافق اعضای به هم پیوسته آن می‌شود.
هر جامعه‌ای برای زنده ماندن به همدلی و انسجام ملی نیاز دارد، آشکار است که اگر قشرها و اقوام ایرانی نتوانند با یکدیگر ارتباط و کنش متقابل توام با احترام برقرار کنند، تمامیت و وحدت جامعه امکان‌پذیر نخواهد بود.
یک جامعه منسجم و قوی زمانی یک نظام ارتباطی کارآمد بین اعضای خویش مهیا می‌کند که کنشگران آن با جهت‌گیری‌های مشترک عمل کنند. جامعه ما به یک رشته هدف‌های مشترک و روشن نیاز دارد. اگر اقوام و گروه‌های نژادباور (اعم از فارس، ترک، کرد و...) هدف‌های جداگانه‌ای را در پیش گیرند، هرج و مرج ناشی از آن هر گونه وفاق و انسجام را امکان‌ناپذیر می‌سازد.
هدف‌های مشترکی چون رعایت حقوق شهروندی بدون توجه به زبان نژاد و مذهب و...، انسجام سطح بالایی را برای جامعه به ارمغان می‌آورند. جامعه ایران با بکارگیری خرد و هوشمندی باید تظاهرات عاطفی و هیجانی ناشی از جمع‌های انبوهه در میادین ورزشی خود را تنظیم کند، زیرا عواطف افسارگسیخته در شکل لودگی آن می‌تواند سرچشمه دیگر هرج و مرج‌ها باشد، البته برخی از عواطف و احساسات آشکارا ضروری هستند، برای مثال عشق و وفاداری یک شهر به تیم‌های ورزشی ملی و محلی.
احساسات در میادین ورزشی یا در سطح کلان آن در جامعه اگر از حد خود خارج شود، تهدیدی برای اتحاد و تمامیت نظام اجتماعی به شمار می‌آید. نظام اجتماعی و سیاسی برای بقای تفاهم ملی خود به اجتماعی کردن اعضایش نیاز دارد.
مردم جامعه باید چیزهای زیادی یاد بگیرند، از جمله تشخیص جایگاهشان در سطح ملی، نظام ارزشی مشترک بین اقوام ایرانی به عنوان یک ملت و جهت‌گیری‌های شناختی مشترک از منافع ملی برای باهم زندگی کردن در قلمرو کشور ایران.
در پایان، باید گفت که نظام اجتماعی ایران برای تحت نظارت در آوردن صورت‌های رفتاری مخرب به نظارت کارآمدی نیاز دارد. در حالت آرمانی اگر فرایند تربیت اجتماعی در نظام آموزشی و فرهنگی باعث شود که همه ارزش‌های شایسته ملکه ذهن کنشگران شود، آنها به خواست خودشان خود را با این ارزش‌های انسجام‌بخش تطبیق می‌دهند که در این صورت جامعه نیازی به اعمال زور خارجی بر کنشگران نخواهد داشت، اما به هر روی در صورتی که ضرورت نظام خارجی و یا کنترل اجتماعی پیش آید باید عوامل گوناگون نظام اجتماعی را بکار برد، این عوامل از رفتارهای دوستانه گرفته تا برخورد طبق قوانین را در بر می‌گیرد.
انتهای پیام/