یک فعال کارگری گفت: منابع مالی حاصل از عوارض ساختمانی طی چندین دهه توسط تأمین اجتماعی دریافت شده است، اما شفافیتی درخصوص محل هزینه‌کرد آن وجود ندارد.
به گزارش نای قلم از ایلنا، مدتی است تأمین اجتماعی و وزارت کار برای حل مشکل بیمه کارگران ساختمانی تهیه شیوه‌نامه را در دستور کار خود قرار داده‌اند. مصطفی سالاری در پنجمین جلسه کارگروه ملی ساماندهی بیمه کارگران ساختمانی با اشاره به این شیوه‌نامه گفت: «با توجه به اقدامات مرتبط با شیوه‌نامه بیمه کارگران ساختمانی، تلاش می‌کنیم به وضعیت و شرایطی برسیم که همه کارگران ساختمانی، بیمه شوند و افراد واجد شرایط در نوبت‌های طولانی برای برخورداری از بیمه منتظر نباشند.»
وزیر کار نیز در اظهاراتی حل مشکل بیمه کارگران ساختمانی را موکول به اجرای شیوه‌نامه کرده و گفته است: «دستورالعمل جدیدی برای بیمه کارگران ساختمانی تدوین شده است تا خدمات عادلانه‌تری به آن‌ها تعلق گیرد.»
این شیوه‌نامه اما از نظر برخی از فعالان کارگری چندان محل اعتنا نیست. آن‌ها می‌گویند وقتی اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی تبدیل به قانون شده و از خیلی وقت پیش برای اجرا ابلاغ شده و هنوز نتوانسته مشکل بیمه کارگران ساختمانی را حل کند، چگونه می‌توان به تأثیر این شیوه‌نامه برای حل مشکل بیمه کارگران ساختمانی امیدوار بود؟
میکائیل صدیقی، در رابطه با وضعیت بیمه کارگران ساختمانی گفت: من به شخصه منتقد این شیوه‌نامه هستم. ببینید بحث این است که ما قانونی به نام قانون اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی داریم و این قانون، علی‌رغم تصویب مجلس و ابلاغ همچنان مشکلات اجرایی جدی دارد.
وی گفت: سازمان تأمین اجتماعی موظف است با توجه به منابعی که از محل عوارض ساختمانی و شهرداری‌ها دریافت می‌کند، نسبت به بیمه کردن کارگران اقدام کند. بر اساس قانون، کارگر تنها موظف به پرداخت هفت درصد حق بیمه است و تأمین اجتماعی باید از منابع اختصاص‌یافته بخش عمده هزینه‌ها را پوشش بدهد.
وی تأکید کرد: با این حال، دستورالعمل‌ها و شیوه‌نامه‌های جدیدی که تدوین شده‌اند، نه تنها پاسخگوی نیازها نیستند، بلکه در مواردی محدودیت‌ها و مشکلات بیشتری ایجاد کرده‌اند. منابع مالی حاصل از عوارض ساختمانی طی چندین دهه توسط تأمین اجتماعی دریافت شده، اما شفافیتی درخصوص محل هزینه‌کرد آن وجود ندارد.
به گفته وی، اگر صندوقی مشخص و مستقل برای این منابع ایجاد می‌شد، ورودی و خروجی‌ها روشن بود و می‌توانست به‌طور کامل هزینه بیمه کارگران ساختمانی را پوشش دهد.
این فعال کارگری بیان کرد: تأمین اجتماعی می‌توانست این منابعی را که تا به امروز دریافت کرده، سرمایه‌گذاری کرده و از سود آن برای بیمه کارگران ساختمانی استفاده کند. اما معلوم نیست ورودیِ آن چگونه استفاده شده است. اگر تا به امروز منابع بیمه کارگران ساختمانی درست مدیریت می‌شد، خیلی از کارگران امروز بیمه بودند.
صدیقی بیان کرد: اینکه تأمین اجتماعی منابع خود را چگونه از شهرداری می‌گیرد به کارگر ربطی ندارد. باید تأمین اجتماعی تدابیر لازم برای ساماندهی این منابع را از قبل می‌دید. کارگر باید از بیمه اجتماعی بهره‌مند باشد و این کمترین حق اوست و این در حالیست که تأمین اجتماعی تا به امروز منابع را گرفته اما نه تنها کارگران ساختمانی را بیمه نکرده بلکه بیمه خیلی از آن‌ها را قطع کرده است.
این فعال کارگری در پایان گفت: در حال حاضر بسیاری از شهرستان‌ها و استان‌ها کمبود منابع را بهانه می‌کنند، در حالی که واقعیت این است که تأمین اجتماعی طی سالیان متمادی این منابع را دریافت کرده ولی عملکرد شفافی ارائه نداده است. انجمن‌ها و تشکل‌های کارگری نیز بر این باورند که باید فشار لازم از طریق مجلس و شهرداری‌ها وارد شود تا تأمین اجتماعی به تعهدات قانونی خود عمل کند.
انتهای پیام/