شهین بیدادرس/ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجانغربی با تأکید بر ضرورت پاسداشت مفاخر فرهنگی گفت: باید قدر گنجینههای خود را بدانیم و به آنان ارج بگذاریم.
به گزارش نای قلم، علیرضا نوروزی، روز یکشنبه در مراسم گرامیداشت عاشیق دهقان که با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و هنر، مدیران و مسئولان استان و دوستداران موسیقی برگزار شد، افزود: عاشیق دهقان، درویش و بسیاری از بزرگان در کنار ما بودند و اگرچه امروز در میان ما نیستند، اما تصویری ماندگار از صدا و هنرشان در ذهن ما ثبت شده و همواره زنده خواهد ماند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجانغربی با اشاره به اهمیت حفظ جایگاه چهرههای برجسته فرهنگ و هنر خاطرنشان کرد: گاه دیده میشود برخی پس از سالها شاگردی، استادان خود را فراموش میکنند، در حالی که اگر قدر بزرگان شناخته شود، احترام متقابل نیز پایدار خواهد ماند.
وی درباره موسیقی عاشیقی گفت: وقتی عاشیق ساز خود را مینوازد، دغدغههای ذهنی شنونده رنگ میبازد و جای خود را به آرامش میدهد، این موسیقی، آرامشی روحی و عمیق به مخاطب منتقل میکند.
نوروزی با تأکید بر ظرفیتهای ارزشمند این هنر افزود: ما میتوانیم بهرههای بسیاری از موسیقی عاشیقی ببریم.
وی همچنین موسیقی عاشیقی را هنری در خدمت دین و مذهب دانست و گفت: وقتی عاشیق یوسف اوهانس با ساز خود میگوید "من عاشق علی و پیامبر هستم"، این افتخاری بزرگ است و ما باید به این موسیقی و میراث معنوی آن افتخار کنیم.
عاشیق حیدر، نخستین شاگرد عاشیق دهقان نیز در این مراسم از سالهای حضور خود در محضر استاد سخن گفت و توضیح داد که چگونه طی دو دهه شاگردی از تجربهها و آموزههای او بهره برده و سرانجام از سوی استاد به مقام عاشیقی تأیید شده است.
وی با تأکید بر محبوبیت کمنظیر عاشیق دهقان یادآور شد که در سفر به شهرها و مناطق مختلف، مردم بهمحض آگاهی از حضور این هنرمند، در جمعیتی انبوه گرد میآمدند تا صدای ساز و آواز او را بشنوند.
عاشیق حیدر همچنین مکتب عاشیقی عاشیق دهقان را یکی از غنیترین مکتبها در این هنر دانست.
هاشم سلیمانزاده، کارشناس ادبیات فولکلور آذربایجان هم در این مراسم با اشاره به جایگاه تأثیرگذار عاشیق دهقان گفت: از یکسو بهسبب فقدان این استاد بزرگ اندوهگینیم و از سوی دیگر خوشحالیم که شاگردان ارزشمندی را برجای گذاشته که ادامهدهنده راه او هستند.
وی تأکید کرد که این شاگردان سبک و مکتب عاشیق دهقان، با توجه به سبکی که در تاریخ ثبت شده و جایگاهی ویژه دارد، را حفظ خواهند کرد و اجازه نخواهند داد این میراث ارزشمند به فراموشی سپرده شود.
عاشیق کریمی، دیگر هنرمند حاضر در مراسم، عاشیق دهقان را «سردار ملی فرهنگی» خواند و گفت: عشق به دین، پیامبران و طبیعت مسیر مشترک او و تمام عاشیقهاست.
وی با بیان اینکه مردم معشوق ما هستند و ما از دل مردم برخاستهایم و به آنان عشق میورزیم، اظهار داشت: هنر یعنی زیبایی و خیررساندن به جامعه، و هر آنچه برای جامعه سودی نداشته باشد، هنر واقعی نیست.
عاشیق کریمی همچنین با اشاره به ویژگیهای برجسته این استاد افزود: هنر فاخر، عاشیق فاخر و آواز فاخر، هر سه در وجود عاشیق دهقان جمع بود و او مجموعهای از این فضایل را بهطور کامل دارا بود.
فرزند عاشیق دهقان نیز در این مراسم از مسوولان فرهنگی و هنری و از اهالی فرهنگ و هنر استان برای برگزاری مراسم گرامیداشت عاشیق دهقان قدردانی کرد.
در این مراسم همچنین آلبومی از مستند عاشیق دهقان که به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی و به کارگردانی محمد مستوفی تهیه شده بود، به فرزند عاشیق دهقان اهدا شد.
در ادامه عاشیقهای برجسته استان و شاگردان پرورشیافته این هنرمند، با نواختن «سازِ عاشیق دهقان» که بهعنوان میهمان ویژه مراسم حضور داشت، فضای مجلس را رنگ و بوی عاشیقی بخشیدند. عاشیقهایی همچون عاشیق علیزاده، عاشیق بلوت، عاشیق زکریا و عاشیق کریمی با اجرای خود یاد استاد را گرامی داشتند.
این هنرمند برجسته موسیقی عاشیقی از چهرههای بنام عرصه موسیقی و از اساتید بزرگ مکتب عاشیقی ارومیه به شمار میرفت؛ هنرمندی که نقشی اساسی در پاسداری و اشاعه این موسیقی اصیل داشت.
محمدحسین دهقان، متولد سال ۱۳۱۳ در روستای ایگدیر ارومیه، از پنجسالگی با ساز مأنوس شد و از هشتسالگی نغمههای عاشیقی را لمس کرد و تنها چند سال بعد، در نوجوانی، در مجالس و محافل مردمی به اجرای برنامه پرداخت.
نخستین استاد و الهامبخش او در ورود به جهان عاشیقی، مادرش «ماهجبین» بود، بانویی که سه داستان مهم ادبیات عاشیقی (غلام حیدر، سیدی و احمد) را به او آموخت. بعدها عاشیق فرهاد بر مهارتهای او افزود و تمام ظرایف، ریزهکاریها و رموز عاشیقی را به وی آموخت.
استاد دوم او نیز عاشیق موسی بود. عاشیق دهقان از معدود هنرمندان آذربایجان غربی بود که در دهها جشنواره داخلی و خارجی شرکت کرد و جوایز و افتخارات متعددی را به دست آورد.
او دارای دیپلم افتخار، دکترای هنر عاشیقی و از جمله ۴۲ نامآور عرصه هنر کشور بود و به مدت ۱۰ سال نیز در رقابتهای مختلف عاشیقی داوری کرد.
اجراهای متعدد او در کشورهای مختلف جهان از جمله چین، آلمان، فرانسه، ترکیه، سوئد و کشورهای آمریکای لاتین باعث شد نامش بهعنوان یکی از چهرههای بینالمللی این هنر مطرح شود.
او علاوه بر انتشار کاستها و آلبومهای متعدد، اشعار فراوانی نیز سروده و شاگردان بیشماری را تربیت کرده است که امروز هر یک از چهرههای شناختهشده موسیقی عاشیقی به شمار میآیند.
عاشیق دهقان اول آذرماه سال جاری دار فانی را وداع گفت.
انتهای پیام/